Αλμέιντα-Γκαρέτ, Ζοάο Μπατίστα ντε-

(Joao Batista de Almeida-Garrett, 1799 – 1854). Πορτογάλος ποιητής και πολιτικός. Νεαρός έγραψε αξιόλογα ποιήματα και έμμετρες αφηγήσεις, όπως τον Ξέρξη και τη Μερόπη. Το ποίημά του Εικόνα της Αφροδίτης θεωρήθηκε από τις εκκλησιαστικές αρχές επιλήψιμο, αλλά ο Α.- Γ. το υπερασπίστηκε σε μια τολμηρή απολογία του που συνέβαλε στη δημοτικότητά του. Με την πολιτική άρχισε να ασχολείται το 1820 και το 1823 εξορίστηκε ως φιλελεύθερος και έζησε στη Χάβρη και στο Παρίσι έως το 1826. Το 1828 ξαναπήρε τον δρόμο της εξορίας, για την Αγγλία αυτή τη φορά. Μετά την επιστροφή του εξελέγη βουλευτής και το 1851 έγινε υπουργός Εξωτερικών. Ο Α.- Γ. θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ποιητές της Πορτογαλίας, που κατόρθωσε να απαλλάξει τη λογοτεχνία της πατρίδας του από τον ψευτοκλασικισμό και να την προσανατολίσει προς το ρομαντικό κίνημα, που κυριαρχούσε τότε στην Ευρώπη. Τα σημαντικότερα έργα του είναι: Καμόενς (1825), Λυρικά του Ιωάννη Μίνιμο (1829) και Άνθη χωρίς καρπό (1845). Έγραψε επίσης και τα θεατρικά έργα Κάτων, Ένα ολοκαύτωμα του Ζιλ Βιτσέντε και Φρέι Λουίς ντε Σούζα. Αποσπάσματα κυρίως από κείμενά του έχουν μεταφραστεί κατά καιρούς και στα ελληνικά και δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά.